Menu
Search
Close this search box.

Γιατί Δεν Μυρίζω το άρωμα μου?

Γιατί Δεν Μυρίζω το άρωμα μου?

Μερική Ανοσμία, Οσφρητική Προσαρμογή ή Γιατί Δεν Μυρίζω το άρωμα μου?
από τον : Matvey Yudov, Χημικός – Αρωματοποιός

Ο Matvey Yudov είναι χημικός, αρωματοποιός και ειδικός ερευνητής στη χημεία των
αρωματικών υλικών και απαντάει στην απορία αυτή, με απλό και κατανοητό τρόπο.

Ο πρώτος λόγος που δεν μυρίζουμε ορισμένες ευωδιές ονομάζεται μερική ανοσμία.
Αντίθετα από την ολική ανοσμία, η μερική ανοσμία είναι πολύ φυσιολογική και συμβαίνει σε
πολλούς από μας από καιρού εις καιρόν. Σημαίνει ότι ορισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να
μυρίσουν την οσμή ορισμένων ουσιών. Γιατί όμως και πότε συμβαίνει αυτό;

Γιατί Δεν Μυρίζω το άρωμα μου?Όλες οι ανθρώπινες αισθήσεις λειτουργούν μέσα σε ένα διαχειρίσιμο εύρος, όπως ακριβώς οποιοδήποτε άλλο εργαλείο μέτρησης. Για παράδειγμα, το ανθρώπινο μάτι ανταποκρίνεται στα μήκη κύματος μεταξύ  380 και 720 nm. Η ίδια κατάσταση επαναλαμβάνεται με τις
ηχητικές συχνότητες, καθώς το δεδομένο εύρος που μπορεί να αντιληφθεί το ανθρώπινο αυτί κυμαίνεται μεταξύ 20 και 20,000 Hz, με την διευκρίνηση ότι όσο μεγαλώνει κανείς τόσο το ανώτατο όριο μειώνεται. Μειώνεται περίπου στα 12,000 Hz για τους ανθρώπους που φτάνουν τα 50 έτη ηλικίας.
Η αίσθηση της οσμής στους ανθρώπους έχει επίσης τους περιορισμούς της. Έχει διερευνηθεί
ότι τα νεογέννητα μωρά έχουν την οξύτερη αίσθηση όσφρησης και χάνουν το 50% της
ικανότητάς τους τον πρώτο χρόνο. Σταδιακά συνεχίζουμε να χάνουμε την ευαισθησία μας
οποιουδήποτε είδους στην διάρκεια της ζωής μας.

Μυρίζουμε την οσμή ενός αρωματικού υλικού όταν τα μόριά του μπαίνουν στην μύτη μας με
φυσικό τρόπο, πράγμα που σημαίνει ότι η αρωματική ουσία είναι αρκετά πτητική. Οι δέκτες
δεν είναι μεγάλοι και μπορούν να υποδεχθούν μόνο μικρά μόρια. Μόρια που ζυγίζουν πάνω
από 350 Da δεν μυρίζουν καθόλου, τουλάχιστον σε μας.

Συχνότερα η μερική ανοσμία συσχετίζεται με βαριά μόρια των οποίων η μάζα είναι κοντά στο
όριο των 350 Da. Συνήθως έχουν μια οσμή μόσχου ή κεχριμπαριού. Στις περιπτώσεις με
ελαφριά συστατικά, όπως για παράδειγμα η κιτράλη ή η ευγενόλη, μπορούν να γίνουν
αισθητά από όλους τους υγιείς ανθρώπους.

Η μερική ανοσμία δεν είναι ασθένεια, αλλά ένα φαινόμενο που μπορεί να συμβεί και
στους αρωματοποιούς ακόμα.

Μερικές φορές, ακόμα κι αν μια ουσία δεν μπορεί να γίνει αισθητή μεμονωμένη, λόγω του
όγκου της, θα μπορούσε να ανιχνευθεί από την όσφρησή μας σε ένα μείγμα.

Μερικές φορές δεν μυρίζουμε τις ευωδιές επειδή είτε προσαρμοζόμαστε σε αυτές, είτε μας δημιουργούν οσφρητικό κορεσμό, οσφρητική κόπωση.

Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ είναι το φαινόμενο που συμβαίνει όταν οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις
οσμές σαν μουσική υπόκρουση στο βάθος, χωρίς να δίνουν προσοχή σε αυτές. Συχνά δεν
αντιλαμβανόμαστε ακριβώς την οσμή ενός δωματίου σΓιατί Δεν Μυρίζω το άρωμα μου?το οποίο περνάμε πολλή ώρα, ή την οσμή του δικού μας σώματος. Η διαδικασία της όσφρησης είναι μια περίπλοκη διαδικασία:
καταρχάς η οσμή έρχεται σε επαφή με το επιθήλιο της μύτης, η διάδραση με τους υποδοχείς μας δημιουργεί ένα ηλεκτρικό σήμα που φτάνει στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος επεξεργάζεται το σήμα και το συγκρίνει με οικείες οσμές (υποσυνείδητα μαζεύουμε μια συλλογή αρχειοθετημένων οσμών στην διάρκεια της ζωής μας). Κατόπιν ο εγκέφαλος συμπεραίνει αν η οσμή είναι ενδιαφέρουσα ή όχι.

Σε βιολογικό επίπεδο, η πιο ενδιαφέρουσα οσμή  για μας είναι η μυρωδιά του φαγητού ή του κινδύνου.

Αν λοιπόν δεν υπάρχει κίνδυνος ή φαγητό στην μέση, ο εγκέφαλος χάνει το ενδιαφέρον του και προσανατολίζεται σε κάτι πιο σημαντικό.

Πρόσφατα, δημοσιεύτηκαν τα αποτελέσματα μίας έρευνας στην οποία δύο ομάδες υπεβλήθησαν στην όσφρηση του ιδίου υλικού με ουδέτερη οσμή. Η πρώτη ομάδα καθοδηγήθηκε ότι μύριζε ένα άρωμα, η δεύτερη ότι μύριζε ένα τοξικό διαλύτη. Η διαδικασία προσαρμογής στην δεύτερη ομάδα ήταν πολύ πιο αργή.

Ο ΟΣΦΡΗΤΙΚΟΣ ΚΟΡΕΣΜΟΣ Ή ΟΣΦΡΗΤΙΚΗ ΚΟΠΩΣΗ συμβαίνει στο επίπεδο των
υποδοχέων. Το μόριο μιας ουσίας αποστέλλει ένα ηλεκτρικό σήμα μόνο μια φορά, όταν εισέρχεται στην μύτη και ρυθμίζει τις παραμέτρους των υποδοχέων. Επομένως, με την πάροδο του χρόνου, έρχεται η στιγμή που όλοι οι υποδοχείς είναι απασχολημένοι, δεν αποστέλλονται σήματα στον εγκέφαλο και σταματούμε να μυρίζουμε μια ουσία.

Μπορώ να το συγκρίνω με την όραση ενός βατράχου, ο οποίος βλέπει μόνο τα κινούμενα αντικείμενα. Αν μυρίζουμε την ίδια μυρωδιά για πολύ καιρό, σταματάμε να την αισθανόμαστε. Αν θέλετε επομένως να απολαμβάνετε το αγαπημένο σας άρωμα, η συμβουλή μου θα ήταν να το φοράτε ευκαιριακά. Μην μπλοκάρετε τους υποδοχείς σας με αυτό, αλλιώς δεν θα μπορείτε να το μυρίσετε μόλις λίγα λεπτά αφού το απλώσετε.

Η ίδια κατάσταση συμβαίνει με πολλούς από μας όταν εισερχόμαστε σε ένα κατάστημα αρωμάτων. Οι πωλήτριες ψεκάζουν αρώματα στον αέρα, οπότε σε μια τόσο φορτωμένη ατμόσφαιρα η μύτη κουράζεται και δεν μπορούμε να είμαστε δίκαιοι στην κρίση μας για τα αρώματα. Τα καταστήματα αρωμάτων δεν είναι το καλύτερο μέρος για να μυρίσουμε αρώματα. Συστήνω να ψεκάζεστε με άρωμα και να βγείτε έξω να το μυρίσετε στον καθαρό αέρα. Επίσης, θα ήταν καλύτερο κι υγιέστερο για σας να ψεκάζετε το άρωμα μόνο μια φορά.

Μερικές φορές οι υποδοχείς μας, ήδη κουρασμένοι από μια ουσία, χάνουν την ευαισθησία τους σε μια άλλη, συνήθως συγγενικές οσμές. Αυτό ονομάζεται σταυρωτή προσαρμογή. Άλλο ένα στοιχείο που πρέπει να έχετε υπόψιν μυρίζοντας αρώματα είναι η αιθανόλη, διαλύτης για την πλειοψηφία των σύγχρονων αρωμάτων. Άμεσα μπλοκάρει τους υποδοχείς για μερικά λεπτά. Θα ήταν επομένως σοφό να την αφήσουμε να εξατμιστεί προτού αποπειραθείτε να μυρίσετε ένα άρωμα.

 

 

Λάβετε τα τελευταία νέα μας!

Εγγραφείτε στο Newsletter μας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα μας προϊόντα!